Заданне 2. Табу – забарона ўжываць пэўныя словы па тых ці іншых прычынах, у прыватнасці імёны людзей, назвы жіыёл. З’ява табу бярэ пачатак ад першабытных людзей, якія верылі ў арганычную сувязь паміж прадметам і яго назвай, у тое, што калі ведаеш імя чалавека, то можна, вымаўляючы яго, прынесці шкоду яго носьбіну. Адсюль забарона ўжываць імёны важакоў, назвы звяроў, на якіх палююць. Табу выкарыстоўваецца і ў сучасных развітых мовах. Забарона ўжываць пэўныя словы (нецэнзурныя, лаянкавые, патаёмныя) звязана з культурнымі, сакрэтнымі і іншымі прычынамі. А) тыпавыя лексіка-граматычныя сродкі арганізацыі тэксту: • Абстрактныя назоўнікі – забарона, з’ява, сувязь, назвы • Назоўнікі роднага склону – людзей, важакоў, звяроў • Зваротныя дзеясловы – выкарыстоўваецца Б) тыпавыя лексіка-сінтаксічныя канструкцыі • Сказы з аднароднымі членамі, якія ужываюцца для классіфікацыі або сістэматызацыі з’яў, прыкмет, прадметаў: o У прыватнасці імёны людзей, назвы жывёл o Нецэнзурныя, лаянкавыя • Тэрміны – табу • Сродкі міжфразавай сувязі: o Табу – забарона ўжываць пэўныя словы па тых ці іншых прычынах, у прыватнасці імёны людзей, назвы жіыёл • Складаныя сказы з рознымі відамі сувязі: З’ява табу бярэ пачатак ад першабытных людзей, якія верылі ў арганычную сувязь паміж прадметам і яго назвай, у тое, што калі ведаеш імя чалавека, то можна, вымаўляючы яго, прынесці шкоду яго носьбіну Заданне 3 Камп`ютэр - гэта ўнiверсальны прыбор для перелапачвання iнфармацыi. Але ж сам па сабе камп`ютэр з`яўляецца проста скрыняй з наборам электронных схем. Ён не валодае ведамi нi ў адной галiне свайго скарыстання. Усе гэтыя веды - у праграмах Стыль тэксту навуковы Заданне 4 Загрузка аперацыйнай сістэмы У дачыненні да камп'ютараў, загрузка аперацыйнай сістэмы — гэта працэс запуску аперацыйнай сістэмы пасля уключэння камп'ютара. Загрузачная паслядоўнасць — гэта сукупнасць аперацый, якія выконвае камп'ютар пасля уключэння, каб загрузіць аперацыйную сістэму. Большасць камп'ютарных сістэмаў можа выконваць толькі код, які знаходзіцца ў памяці (пастаяннай альбо аператыўнай). Сучасныя аперацыйныя сістэмы захоўваюцца на жорсткім дыску, значна радзей - на загрузачным КД ці флэш-дыску. Адразу пасля уключэння сілкавання камп'ютар не мае аперацыйнай сістэмы ў сваёй аператыўнай памяці. Камп'ютарнае абсталявання не можа само выконваць такія складаныя аперацыі, як загрузка праграмы з дыску. Такім чынам, атрымліваецца парадокс: каб загрузіць аперацыйную сістэму ў памяць, патрэбная ўжо загружаная аперацыйная сістэма. Выйсцем з гэтай сітуацыі з'яўляецца выкарыстанне адмысловай невялічкай праграмы, называемай загрузчык аперацыйнай сістэмы (англ.: boot loader). Яго адзіная задача - загрузка іншай праграмы для запуску аперацыйнай сістэмы. Звычайна загрузчык складаецца з некалькіх частак нарастаючай складанасці, якія выклікаюць адна другую, а апошняя - запускае аперацыйную сістэму. Англамоўная назва — bootstrap — параўноўвае працэс з выцягваннем самаго сябе за шнуркі ад ботаў. Раннія камп'ютары мелі рад пераключальнікаў на пярэдняй панэлі, што дазваляла аператару ўводзіць інструкцыю загрузкі ў двайковым выглядзе ў памяць камп'ютара непасрэдна перад перадачай кіравання цэнтральнаму працэсару. Згодна з інструкцыяй загрузкі працэсар загружаў аперацыйную сістэму ў памяць са знешняга носніка, такога як папяровая лента, перфакарта ці дыскавод. Сучасныя камп'ютары звычайна утрымліваюць код, падобны згаданай інструкцыі загрузкі, ў пастаяннай памяці. Адразу пасля ўключэння сілкавання, цэнтральны працэсар IBM-PC-сумяшчальнага персанальнага камп'ютара выконвае інструкцыю BIOS, што знаходзіцца ў памяці па адрасе F000:FFF0 (для 286 і 386SX працэсараў, адрас гэтага сегмента коду будзе 0xFF0000, і 0xFFFF0000 для 386-х). Гэты адрас знаходзіцца блізка да верхняй мяжы сістэмнай памяці, і ўтрымлівае інструкцыі пераходу, якія перадаюць выкананне праграме старту BIOS. Гэтая праграма выконвае тэст-па-ўключэнні (power-on self test, POST) каб праверыць, што абсталяванне працуе нармальна, а таксама ініцыялізуе яго. Потым BIOS пераходзіць да спісу загружальных прыстасаванняў. Калі BIOS знаходзіць працуючае загружальнае прыстасаванне, то чытае і выконвае змесціва загрузачнага сектара. Існуюць і іншыя тыпы загрузачных паслядоўнасцяў, сярод якіх можна адзначыць IPL (Initial Program Load) мэйнфрэймаў IBM System/360. Базавая сістэма ўводу-вываду (BIOS) сучасных персанальных камп'ютараў падтрымлівае загрузку з розных прыладаў. Гэта жорсткія дыскі (і падзелы на жорсткіх дысках), гнуткія дыскі, аптычныя дыскі, прылады SCSI, прывады Zip, LS-120, сеткавыя карты з ужываннем інтэрфейсу PXE, і USB-прылады. Звычайна BIOS дазваляе карыстальніку задаваць парадак загрузкі. Напрыклад, калі прывад аптычных дыскаў пазначаны як першае загружальная прылада, а жорсткі дыск - як другая, BIOS спачатку паспрабуе выканаць загрузку з аптычнага прываду, а калі спроба не атрымаецца (напрыклад, адсутнічае дыск у прывадзе), будзе выконваць загрузку з жорсткага дыску. Тэзісы: Загрузка аперацыйнай сістэмы — гэта працэс запуску аперацыйнай сістэмы пасля уключэння камп'ютара. Загрузачная паслядоўнасць — гэта сукупнасць аперацый, якія выконвае камп'ютар пасля уключэння, каб загрузіць аперацыйную сістэму. Каб загрузіць аперацыйную сістэму ў памяць, патрэбная ўжо загружаная аперацыйная сістэма. Для гэтай мэты выкарыстоўваецца невялікая праграмма – загрузчык аперацыйнай сістэмы. Яго задача – загрузка іншай праграмы для запуску аперацыйнай сістэмы. Яго адзіная задача - загрузка іншай праграмы для запуску аперацыйнай сістэмы. У раннія камп’ютеры аператар уводзіў інструкцыю загрузкі ў двайковым выглядзе ў памяць камп'ютара непасрэдна перад перадачай кіравання цэнтральнаму працэсару. Сучасныя камп'ютары утрымліваюць код, у пастаяннай памяці. Пасля ўключэння сілкавання, цэнтральны працэсар IBM-PC-сумяшчальнага персанальнага камп'ютара выконвае інструкцыю BIOS, утрымлівае інструкцыі пераходу, якія перадаюць выкананне праграме старту BIOS. Гэтая праграма выконвае тэст-па-ўключэнні каб праверыць, абсталяванне, а таксама ініцыялізуе яго. Калі BIOS знаходзіць працуючае загружальнае прыстасаванне, то чытае і выконвае змесціва загрузачнага сектара. BIOS падтрымлівае загрузку з розных прыладаў: жорсткіх дыскаў, гнуткіх дыскаў, аптычных дыскаў BIOS дазваляе карыстальніку задаваць парадак загрузкі. Заданне 5 Iнфармацыённая тэхналогiя апрацоўкi даных прымяняецца для вырашэння добра структураваных задач, па якiм маюцца неабходныя ўваходные даныя, вядомы алгарытмы i iншыя стандартныя працэдуры iх апрацоўкi. Гэта тэхналогiя выкарыстоўваецца на ўзроўне аперацыйнай дзейнасцi персанала невысокай квалiфiкацыi з мэтай аўтаматызацыi нейкiх руцiнных аперацый. Таму увядзенне iнфармацыйных тэхналогiй i.сiстэм на гэтым ўзроўне значна уздымуць прадукцыйнасць працы. Заданне 6 Сёння цяжка знайсці чалавека, які цікавіцца камп’ютарнымі тэхналогіямі, але пры гэтым не чуў што-небудзь аб DVD. І усё ж давайце разбярэмся, што хаваецца за гэтай абрэвіятурай. Пачнем з таго, як яна расшыфроўваецца. Калі вы скажаце, што гэта Digital Video Disk, то будзеце маць рацыю толькі часткова, паколькі першапачаткова у яе ўкладвалі менавіта гэты смысл. Аднак у наступстве, калі высветлілась, што данная тэхналогія проста-напраста прарастае паняцце “відэа”, была прапанова іншага талкавання Digital Versatile Disk, гэта значыць цыфравы універсальны, многафункцыйны дыск. Паняцце DVD, на самой справе разраслось нібы біблейскі Галіяф. Ітак, што такое DVD? Гэта насіцелі інфармацыіі, якія маюць такія ж памеры, як і выкарыстаемыя ў цяперашні час кампакт-дыскі, але маюць на самой справе гіганскую ёмкасць – ад 4,7 да 17 GB, у залежнасці ад фармату. Апошняе значэнне амаль у 25 разоў больш за максімальную ёмкасць кампакт-дыскаў, якая складае 682 МВ, і ўсяго некалькі гадоў таму здавалась неўмавернай. Аднак зноў жа, нібы Галіяф, тэхналогія DVD мае слабыя мейсцы. Напрыклад, мінулым летам пачатак масавай вытворчасці цыфравых відэадыскаў быў адкладзены праз рознагалоссі, звязаныя са стандартамі і сродкамі аховы ад капіравання. Меркавалася, што шырокае шірокае ўкараненне навінкі пачнецца восенню мінулага года, аднак зараз гэтага трэба чакаць не раней другога квартала 1997г. У выніку, цыфравым відэадыскам прыдзецца канкурыраваць з перазапісываемымі дыскамі CD-Erasable (CD-E), якія так сама дэбютуюць у цяперашнім годзе, і магчыма, што многія карыстальнікі аддадуць перавагу дыскам DVD-ROM, якія забяспечваюць толькі чытанне інфармацыіі(перазапісваемыя дыскі DVD-ROM, хутчэй за ўсё, з’явяцца толькі праз некалькі гадоў). Арфаграфіныя – Сёння, камп’ютарнымі, што-небудзь, абрэвіятурай, расшыфроўваецца, гэта, гіганскую, быў Марфалагічныя – цікавіцца, хаваецца, будзеце, прарастае, цыфравы універсальны, многафункцыйны, маюць, значэнне, складае, відэадыскаў, рознагалоссі, ўкараненне, прыдзецца, многія Сінтаксічныя – аб, што, у Тэрміны: DVD, Digital Versatile Disk, Digital Video Disk, CD-Erasable
